Program edukacji regionalnej jako jednostki lekcyjnej. 

 

                      Koncepcja i tworzenie programu

 

W grudniu 1999r. ukończyłam kurs: Edukacja regionalna: Dziedzictwo kulturowe pogranicza śląsko- łużyckiego zorganizowany przez DODN w Jeleniej Górze w wymiarze 60 godz. i uzyskałam uprawnienia do prowadzenia zajęć dydaktycznych  z edukacji        regionalnej.  

 

 Program edukacji regionalnej jako lekcji, realizowany w dwuletnim  cyklu nauczania, powstał we wrześniu 2000roku.

Powodem jego stworzenia była możliwość poznawania własnego regionu, w tym dziedzictwa kulturowego jako części Polski i Europy. Wraz z reformą szkolnictwa wprowadzającą realizację ścieżek międzyprzedmiotowych  wyniknęła konieczność opracowania i wdrożenia m.in. edukacji regionalnej.

W ramach programu edukacji regionalnej realizowanej w trzyletnim cyklu kształcenia uczniowie zdobywają wiedzę historyczną, przyrodniczą i kulturalną, szczegółowe treści kształcenia znajdują się w programie.

 

                                   Realizacja programu

 

Jedno z zagadnień programowych brzmi: Moja wieś na Dolnym Śląsku. Przeszłość historyczna i legendarna.

Uczniowie analizują współczesną  mapę Czerwonej Wody, porównują z mapkami niemieckimi i oceniają co się zmieniło. Przeprowadzają wywiady z jeszcze żyjącymi swoimi dziadkami i babciami n/t życia na Kresach Wschodnich i pierwszych dniach pobytu w Czerwonej Wodzie po II wojnie światowej. Ciekawe relacje w formie wspomnień przepisywane są na komputerze i gromadzone jako Wspomnienia najstarszych mieszkańców Czerwonej Wody, następnie uzupełniane kserowanymi zdjęciami, dokumentami.

Przedsięwzięciem, które realizują uczniowie w ramach trzyletniego cyklu kształcenia jest wykonanie albumu o Czerwonej Wodzie. Znajdują się w nim wiadomości zaczerpnięte z lekcji dotyczące historii miejscowości – od założenia wsi (1254r.) do czasów współczesnych, legendy i podania o miejscowości, fotografie współczesnych ciekawych obiektów, wiadomości z lokalnej prasy i wiadomości z Internetu.

Przygotowując pomoce do realizacji zagadnień z edukacji regionalnej i zarazem dokumentując swoją pracę, wykonałam album poświęcony Czerwonej Wodzie, w którym znalazły się przetłumaczone na j. polski informacje z kronik niemieckich, wiadomości historyczne opracowane na podst. książki W. Beny Dzieje Puszczy Zgorzelecko – Osiecznickiej, fotografie przedwojennej Czerwonej Wody, niemieckie mapki miejscowości, fotografie współczesnych ciekawych obiektów.

 

Realizując treści regionalne, szczególną uwagę zwracam na ochronę środowiska. Dzieci fotografują miejsca dzikich wysypisk śmieci, wykonana była gazetka poświęcona zanieczyszczeniom naszej miejscowości.

   Dzięki edukacji regionalnej powstało w naszej szkole mini- muzeum, gdzie zgromadzone zostały eksponaty, którymi posługiwali się niemieccy mieszkańcy Czerwonej Wody, jak również niektóre przedmioty zostały przywiezione aż z Ukrainy. Poszukiwaniem i gromadzeniem niezwykłych rzeczy zajmowali się uczniowie pod moim kierunkiem. Uwrażliwiłam ich na zbieranie różnych materialnych rzeczy dla przyszłych pokoleń.

Mini- muzeum cieszy się zainteresowaniem różnych gości np. Niemców, Norwegów, którzy zwiedzając szkołę, zatrzymują się na chwilę i uważnie przyglądają się eksponatom, zastanawiając się do czego niektóre służą.

W naszym kąciku mamy: 3 maśniczki, ozdobne, drewniane foremki do masła, kołowrotek, różne rodzaje młynków, naczynia gliniane, różne rodzaje lamp kolejowych, oryginalne butelki, żelazka z duszą i na węgiel, odbiorniki radiowe z lat sześćdziesiątych, adapter, naczynia szklane, talerze z napisem Rottvasser, drewniane przypinacze do bielizny, cepy, drewniane narty i kijki, tara do prania, drewniana brona i wiele innych.

Mini- muzeum jest moją chlubą, bo cieszy fakt, że obok zainteresowania nowoczesną pracownią komputerową w naszej szkole, zwiedzający interesują się również tym, co przestało dawno być w użyciu i stało się niepotrzebne, ale dla mnie przedstawia

wartość ogromną, bo służy jako pomoc dydaktyczna do nauczania historii.

Nieodzownym elementem realizacji programu z edukacji regionalnej jest organizowanie wycieczek. Wiele wycieczek organizuję po swojej miejscowości, przedstawiając te obiekty, które przed wojną służyły innym celom, oglądamy miejsca podlegające ochronie np. stanowisko rosiczki okrągłolistnej, zdobywamy najwyższe wzniesienie Czerwonej Wody (Czartowska Góra 247m.n.p.m.). Poznajemy też ciekawe obiekty w najbliższej okolicy – Zamek nad Czochą,

W ramach edukacji regionalnej organizowałam rajdy rowerowe. Nasza gmina jest bogata w lasy. Drogi w lasach są oznakowane i dzięki temu doskonale nadają się na turystykę rowerową.

 

W edukacji regionalnej warto pamiętać o słowach Cypriana Kamila Norwida

„Lecz aby drogę mierzyć przyszłą

   Trzeba nam pomnieć, skąd się wyszło”.

 

 Obecnie szczególnie ważne staje się wracanie do swoich korzeni, czyli powrót do źródeł kultury regionalnej. Dziedzictwo kulturowe własnego środowiska jest nośnikiem wielu cennych wartości, które umożliwiają człowiekowi jego wszechstronny rozwój.